Baza prawa podatkowego
- Zobowiązania podatkowe
- Postępowanie podatkowe
- Karta podatkowa
- Podatek od towarów i usług
- Podatek akcyzowy
- Znaki akcyzy
- Podatek dochodowy od osób fizycznych
- Podatek dochodowy od osób prawnych
- Podatek leśny
- Podatek od gier
- Opłata od posiadania psów
- Opłata targowa
- Opłata administracyjna
- Podatek od spadków i darowizn
- Międzynarodowe prawo podatkowe
- Rachunkowość
- Podatkowa księga przychodów i rozchodów
- Doradztwo podatkowe
- Administracja podatkowa
- Ewidencja podatników
- Ustawa Karna Skarbowa
- Podatek od czynności cywilnoprawnych
- Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
- Czynności sprawdzające
- Tajemnica skarbowa
- Podatek rolny
- Opłata skarbowa
- Kontrola skarbowa
- Egzekucja podatkowa
- Podatek od środków transportowych
- Słownik pojęć
- Podatek od nieruchomości
Aktualności
| VAT i akcyza | Prawo gospodarcze | Postępowanie podatkowe | Inne | Podatki - zagadnienia ogólne | Podatki obrotowe | Podatki majątkowe | Podatki i opłaty lokalne | Podatki dochodowe i przychodowe | Finanse publiczne |
Wycena rzeczoznawcy jest wzruszalna
Organ podatkowy może kwestionować wartość rynkową nieruchomości ustaloną na podstawie operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego. Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 24 sierpnia 2013 r., sygn. I SA/Rz 467/13.
W sprawie podatnik chciał kupić nieruchomość, której wartość chciał ustalić na podstawie wyceny dokonanej w operacie szacunkowym przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego.
Ustawodawca wyraźnie wskazał podstawę opodatkowania przy sprzedaży rzeczy lub prawa majątkowego tj. wartość rynkową i równocześnie ani nie zobligował stron umowy sprzedaży, ani też im nie zakazał skorzystania z możliwości obliczenia tej wartości na przykład przez rzeczoznawcę. Niewątpliwie jednak, zdaniem WSA, stosowny organ podatkowy ma prawo kontrolować i ewentualnie weryfikować tą wartość podaną w umowie bez względu na to w jaki sposób została ona obliczona i jeśli uzna, że nie jest ona wartością rynkową, to ma prawo stosować procedurę określoną w art. 6 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.; zw. dalej: ustawą o PCC) – tzn., że ma prawo kwestionować tą wycenę.
Art. 6 ust. 3 i 4 ustawy o PCC:
„3. Jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny.
4. Jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy (…)”.
W pierwszym przypadku tj. gdyby organ nie mógł kwestionować – oczywiście z uzasadnionych przyczyn – takiej wartości obliczonej przez rzeczoznawcę, to wskazana wyżej regulacja byłaby zbędna, a zasadą jest, że ustawodawca nie zamieszcza w akcie prawnym zbędnych przepisów.
Nie zachodzą przy tym jakiekolwiek podstawy do przyjęcia, że w sytuacji, gdy - w ocenie podatnika – brak jest przesłanek z art. 6 ust. 3 ustawy o PCC do ustalania wartości rynkowej tj. stronom przyszłej umowy sprzedaży nie są znane nieruchomości o takich samych czy podobnych cechach i transakcje dotyczące takich nieruchomości, to mają one prawo skorzystać z wyceny rzeczoznawcy na potrzeby zawarcia tej umowy i jest to już ocena „niewzruszalna”.
Zobacz pozostałe wpisy
