strona główna aktualności

Jeżeli przed wykonaniem usługi zostanie uiszczona całość lub część należnej zapłaty obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania i w części otrzymanej zapłaty (art. 19a ust. 8 ustawy o VAT).

Przy wykonywaniu usług turystyki podstawą opodatkowania jest kwota marży, tj. różnica między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

W przypadku otrzymania zapłaty przed wykonaniem usługi turystyki podatnik powinien obliczyć kwotę podatku od otrzymanej zaliczki przy uwzględnieniu, że podstawą opodatkowania w tym przypadku jest również marża.

Zgodnie z literalną wykładnią przepisów, podatnik powinien opodatkować kwotę stanowiącą różnicę między kwotą otrzymanej zapłaty (zaliczki) a faktycznymi kosztami poniesionymi na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, pomniejszoną o kwotę należnego podatku. Jednak z uwagi na specyfikę usług turystyki, dla których przewidziano szczególną procedurę rozliczania VAT, możliwe jest również rozwiązanie zakładające podejście funkcjonalne w tym zakresie.

W związku z tym, w momencie otrzymania zaliczki na poczet usługi turystyki, z uwagi na szczególną procedurę przy świadczeniu tych usług, podatnik może zamiast obliczania aktualnej marży uwzględniającej faktycznie poniesione koszty przyjąć marżę przewidywaną, tj. taką, którą skalkulował przy określaniu ceny danej wycieczki, obliczoną w oparciu o przewidywane koszty.

Cena wycieczki, co do zasady, jest stała dla danego klienta i znana już przy dokonywaniu pierwszych przedsprzedaży tej wycieczki. Zatem za zasadną należy uznać również możliwość opodatkowania VAT tak skalkulowanej przez podatnika marży lub jej części odpowiadającej ostatecznej zaliczce. W takiej sytuacji podatnik powinien posiadać stosowną dokumentację, która potwierdzałaby, że skalkulowane koszty uwzględnione przy wyliczeniu ceny i marży mają swoje uzasadnienie (np. umowy zawarte z hotelami, przewoźnikami).

Natomiast w sytuacji, gdy znane będą już faktyczne koszty poniesione z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty w odniesieniu do danej wycieczki i kwota marży obliczona przy uwzględnieniu tych kosztów będzie inna niż wcześniej skalkulowana, podatnik powinien dokonać stosownej korekty podatku w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym usługa została wykonana. Należy bowiem zauważyć, że obowiązek podatkowy nie powstaje w stosunku do tych usług później niż z chwilą ich wykonania. Zatem wszelkie koszty, które zostaną poniesione  okresach późniejszych niż okres wykonania usługi powinny być rozliczone poprzez stosowną korektę deklaracji podatkowej złożonej za okres, w którym doszło do wykonania usługi.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w krajowym orzecznictwie sądowym (np. wyrok NSA z dnia 29 października  2013 r., sygn. I FSK 1621/12).

Jednocześnie należy wskazać, że podatnicy VAT czynni mogą, co do zasady, wybrać kwartalne okresy rozliczeniowe. Termin na złożenie deklaracji i zapłatę podatku upływa wówczas 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy (art. 99 ust. 3 i art. 103 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Tylko podatnicy inni niż mali podatnicy w rozumieniu ustawy o VAT zobowiązani są do wpłacania zaliczek miesięcznych w tym podatku.

W sytuacji, gdy podatnik otrzyma fakturę korygującą od podmiotu, u którego nabył towary i usługi dla bezpośredniej korzyści turysty w związku z np. udzielonymi mu obniżkami, opustami w stosunku do poniesionych już kosztów, podatnik powinien rozliczyć podatek w deklaracji podatkowej złożonej za okres, w którym otrzymał fakturę korygującą.

Źródło: www.mf.gov.pl