Baza prawa podatkowego
- Zobowiązania podatkowe
- Postępowanie podatkowe
- Karta podatkowa
- Podatek od towarów i usług
- Podatek akcyzowy
- Znaki akcyzy
- Podatek dochodowy od osób fizycznych
- Podatek dochodowy od osób prawnych
- Podatek leśny
- Podatek od gier
- Opłata od posiadania psów
- Opłata targowa
- Opłata administracyjna
- Podatek od spadków i darowizn
- Międzynarodowe prawo podatkowe
- Rachunkowość
- Podatkowa księga przychodów i rozchodów
- Doradztwo podatkowe
- Administracja podatkowa
- Ewidencja podatników
- Ustawa Karna Skarbowa
- Podatek od czynności cywilnoprawnych
- Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
- Czynności sprawdzające
- Tajemnica skarbowa
- Podatek rolny
- Opłata skarbowa
- Kontrola skarbowa
- Egzekucja podatkowa
- Podatek od środków transportowych
- Słownik pojęć
- Podatek od nieruchomości
Nota - Koszty uznane w rachunkowości
komentarze | przepisy | orzecznictwo | interpretacje | literatura |
Koszty uznane w rachunkowości
Koszty uznane to uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych wiarygodnie określonej wartości w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości rezerw(zobowiązań), które prowadzą do zmniejszenia kapitału obcego, zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców.
Znowelizowana ustawa precyzuje moment uznania kosztu za powstały na podstawie istnienia bezpośredniego i pośredniego związku zachodzącego pomiędzy poniesionymi kosztami a osiągnięciem określonych przychodów. Koszty niezwłocznie wpływają na wynik finansowy, jeżeli nie prowadzą one do osiągnięcia korzyści ekonomicznych bądź przyszłe korzyści ekonomiczne lub ich część, nie kwalifikują się do zaliczenia ich do aktywów, np. koszty niewykorzystanych zdolności produkcyjnych, strat produkcyjnych, ogólnego zarządu, sprzedaży. Koszty powstają niezależnie od terminu zapłaty zobowiązań.
Prawidłowe prowadzenie ksiąg rachunkowych i sporządzanie na ich podstawie sprawozdań finansowych wymaga znajomości zasad rachunkowości. Do nadrzędnych zasad rachunkowości, których przestrzeganie jest obowiązkowe należą zasady: istotności, ciągłości (porównywalności danych), kontynuowania działalności, memoriału, współmierności przychodów i kosztów, ostrożnej wyceny, indywidualnej wyceny oraz wyższości treści ekonomicznej nad formą prawną danego zdarzenia, indywidualnej wyceny. Omówimy tu zasadę istotności, która została określona w art. 8 ust. 1 ustawy o rachunkowości.
Zasada istotności wyraża się w tym, że określając zasady (politykę) rachunkowości należy zapewnić wyodrębnienie w rachunkowości wszystkich zdarzeń istotnych do oceny sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki, przy zachowaniu zasady ostrożności. Każde istotne zdarzenie powinno być w księgach lub sprawozdaniu finansowym oddzielnie ujawnione. Informację uznaje się za istotną, jeżeli jej nieujawnienie mogłoby wpłynąć na gospodarcze decyzje użytkowników, podejmowane na podstawie sprawozdania finansowego.
Jednostki, korzystając z prawa do stosowania uproszczeń*, mogą potrącać koszty w księgach rachunkowych, a tym samym dla celów podatkowych, w sposób odmienny niż powyżej. W celu dokonania rozliczenia kosztów uprawnione są do oceny ich istotności, czyli wpływu na rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej jednostki oraz na jej wynik finansowy. Jeśli dany koszt uznają za istotny, mogą go rozliczać w czasie, a jeśli za nieistotny, mogą go potrącić jednorazowo, niezależnie od okresu, którego koszt dotyczy. Dla oceny istotności kosztu przesądzające znaczenie mają skala prowadzonej działalności oraz kwota ponoszonych wydatków. Postanowienia odnośnie co do wartości, jakie będą stanowiły koszty nieistotne, powinny być zawarte w dokumentacji opisującej politykę rachunkowości jednostki.
Stosowanie zasady istotności pozwala na:
To jest jedynie fragment treści, aby uzyskać pełny dostęp
do prezentowanych informacji zaloguj się i wykup abonament lub skorzystaj
z jednorazowego dostępu.