strona główna baza prawa podatkowegoopłata administracyjnaopłata miejscowa

Opłata miejscowa

Opłata miejscowa jest to opłata pobierana za każdy dzień pobytu od osób fizycznych, przebywających dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach:

1)    posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach,

2)    znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1399 z późn. zm.).

Opłata miejscowa łączy się z zagadnieniem opłaty uzdrowiskowej, która zgodnie z ust. 2 art. 17 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych pobierana jest od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.

Warunki jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową a także warunki klimatyczne, krajobrazowe i takie które umożliwiają pobyt osób w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych określone zostały w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową (Dz. U. Nr 249, poz. 1851).

Chcąc wprowadzić opłatę miejscową, władze gminy muszą zweryfikować wynikające z rozporządzenia warunki do konkretnych miejscowości położonych na terenie gminy, w celu ustalenia, gdzie może być pobierana opłata miejscowa. Następnie w drodze uchwały rada gminy powinna określić listę miejscowości, które warunki te są spełnione. Zgodnie z przepisami wynikającymi z rozporządzenia, aby pobieranie opłaty miejscowej było możliwe, określona miejscowość musi łącznie spełniać minimalne warunki klimatyczne, krajobrazowe, a także posiadać bazę noclegową umożliwiającą zakwaterowanie osób fizycznych w celach wypoczynkowych, szkoleniowych lub turystycznych. Minimalne warunki klimatyczne dla miejscowości, zgodnie z § 2 rozporządzenia, określa się według zasad określonych w art. 87 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.), zgodnie z którym oceny jakości powietrza dokonuje się w strefach. Strefę zaś stanowi aglomeracja o liczbie mieszkańców większej niż 250 tysięcy oraz obszar jednego lub więcej powiatów położonych na obszarze tego samego województwa, niewchodzący w skład aglomeracji. Tak więc minimalne warunki klimatyczne są spełnione, jeżeli zachowane są na obszarze miejscowości dopuszczalne poziomy niektórych substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi, określonych w przepisach o ochronie środowiska, natomiast w stosunku do pozostałych miejscowości, gdy nieprzekroczone są dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych, określonych w przepisach o ochronie środowiska.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia za minimalne warunki  krajobrazowe uznaje się występowanie na terenie gminy, na obszarze której położona jest miejscowość, jednego z elementów środowiska przyrodniczego istotnych dla wypoczynku