strona główna baza prawa podatkowego . . . zakres podmiotowy karty podatkowejzakres podmiotowy karty podatkowej

Zakres podmiotowy karty podatkowej

Zakres podmiotowy karty podatkowej nie pokrywa się z zakresem podmiotowym podatku dochodowego od osób fizycznych. Karta podatkowa, choć jest zamienną z podatkiem dochodowym od osób fizycznych formą opodatkowania, nie ma – w przeciwieństwie do podatku dochodowego od osób fizycznych – zastosowania powszechnego. Z tej formy opodatkowania mogą zatem korzystać tylko niektóre kategorie podatników podatku dochodowego od osób fizycznych. Charakteryzując zakres podmiotowy karty podatkowej można powiedzieć, że dotyczy ona:

a) ze względu na formę prawną – osób fizycznych i spółek cywilnych, a więc podstawowych, najszerzej występujących w obrocie gospodarczym małych przedsiębiorstw; nie stosuje się tej formy opodatkowania do spółek cywilnych w których choćby jeden ze wspólników nie jest osobą fizyczną, spółek jawnych, spółek komandytowych, oraz spółek z ograniczoną odpowiedzialnością,

b) z ekonomicznego punktu widzenia – podatników słabszych gospodarczo,

c) ze względu na branżę, wykazuje dość duże zróżnicowanie, choć można powiedzieć, że dominujące znaczenie ma rzemiosło, a w pozostałym zakresie kryterium zakwalifikowania do tej formy opodatkowanie jest techniczna możliwość zastosowania techniki ryczałtowej.

Z tej formy opodatkowania korzystają przede wszystkim małe zakłady usługowe i wytwórczo-usługowe (przede wszystkim rzemieślnicze), oraz handlowe.

Art. 23. 1 ustawy stanowi, że zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność:

1)    usługową lub wytwórczo-usługową;

2)    usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami, z wyjątkiem napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu;

3)    usługową w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi, z wyjątkiem handlu paliwami silnikowymi, środkami transportu samochodowego, ciągnikami rolniczymi i motocyklami oraz z wyjątkiem handlu artykułami nieżywnościowymi objętego koncesjonowaniem;

4)    gastronomiczną – jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu;

5)    w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu (taksówkarze);

6)    w zakresie usług rozrywkowych – w warunkach określonych w części VI tabeli;

7)    w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu – w warunkach określonych w części VII tabeli;

8)    w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego – w warunkach określonych w części VIII tabeli;

9)    w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług weterynaryjnych, w tym również sprzedaż preparatów weterynaryjnych wymienionych w pozycjach: 24.42.13–70, 24.42.21–65, 24.42.21–69, 24.42.23–40 ex oraz 24.41.51–90.30 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w związku ze świadczonymi usługami;

10) w zakresie opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi;

11) w zakresie usług edukacyjnych, polegającą na udzielaniu lekcji na godziny.

Każdy z wymienionych wyżej podmiotów jest zarazem podmiotem, który może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Może zostać także opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (jeżeli spełnia warunki do opodatkowania w tej formie). 

Podatników podlegających opodatkowaniu w formie karty podatkowej obowiązuje zakaz prowadzenia innej, pozarolniczej działalności gospodarczej, poza jednym z rodzajów działalności określonej w art. 23 powołanej ustawy. Podatnik powinien zatem wziąć pod uwagę, że rozpoczęcie dodatkowego rodzaju działalności skutkowało będzie utratą prawa do karty podatkowej. Istnieją jednak wyjątki od tej zasady. Wynika z niego, że wyłączenie z opodatkowania w formie karty podatkowej nie nastąpi, jeżeli podatnik będzie: