strona główna baza prawa podatkowego . . . zakres przedmiotowy umowy modelowejzakres przedmiotowy konwencji oecd

Zakres przedmiotowy Konwencji OECD

Wyznaczenie zakresu przedmiotowego Konwencji Modelowej OECD ma przede wszystkim na celu identyfikację podatków, do których odnoszą się przepisy zawartej umowy.

Zakres przedmiotowy określa przede wszystkim art. 2 Konwencji modelowej OECD. W komentarzu do art. 2 Modelowej Konwencji OECD wskazano, że postanowienia te mają na celu stworzenie terminologii oraz nazewnictwa, które jest związane z podatkami, jakie obejmuje zawarta umowa. Uregulowania te obejmują także zakres stosowania danej umowy, definicje podatków oraz zobowiązanie państw do informowania o wszelkich zmianach dokonanych w ustawodawstwie podatkowym. 

Modelowa Konwencja OECD w sprawie Podatku od Dochodu i Majątku - za podatki od dochodu i od majątku uważa te obciążenia, które pobierane są od całego dochodu, od całego majątku lub od części dochodu, czy też części majątku. Konstrukcja taka obejmuje zatem również podatki od zysku z przeniesienia własności majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od całkowitych kwot pensji lub wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa, a także podatki od przyrostu majątku. Należy jednak mieć na uwadze, iż Modelowa Konwencja OECD nie traktuje jako podatku od ogólnych kwot wynagrodzeń składek z tytułu ubezpieczeń socjalnych.

Poza tym warto zwrócić uwagę, iż w Komentarzu do art. 2 Modelowej Konwencji OECD podkreślono, że niektóre państwa członkowskie nie uwzględniają w zawieranych umowach konkretnych podatków, które obowiązują w momencie podpisywania takiej umowy, ale wymieniają tylko w sposób wyczerpujący listę podatków, do których dana umowa ma zastosowanie. W takim przypadku następuje jednocześnie doprecyzowanie, że zawierana umowa będzie miała również zastosowanie do podobnych podatków, które mogą zostać wprowadzone w danym kraju terminie późniejszym.

Dwustronne umowy zawarte przez poszczególne państwa w oparciu o Konwencję Modelową OECD w zakresie eliminacji podwójnego opodatkowania dotyczą generalnie podatku od dochodu lub podatków od dochodu i majątku, które są pobierane na rzecz jednego z umawiających się państw. Mogą to być także obciążenia pobierane na rzecz jednostek terytorialnych lub władz lokalnych. Dla redukcji opodatkowania nie ma znaczenia sama metoda poboru podatku. Umowy obejmują zarówno podatki pobierane bezpośrednio, daniny pobierane u źródła, podatki wyrównawcze, dopłaty do podatków, bądź podatki uzupełniające. Jedynym wymogiem, który został określony w umowach jest to, aby podatek miał charakter obciążenia dochodowego lub majątkowego.

Zawierane przez poszczególne państwa dwustronne umowy mają również zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego, bądź podobnego rodzaju, które po podpisaniu stosownej umowy międzynarodowej będą w Polsce wprowadzone w życie. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania obejmują swym zakresem także obciążenia fiskalne, których przedmiotem jest przychód, a nie dochód traktowany jako nadwyżka przychodu nad kosztami uzyskania takiego przychodu. Regulacje umów odnoszą się również do opodatkowania dywidend na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy zwrócić uwagę, iż lista podatków, do których będzie miała zastosowanie konkretna umowa dwustronna nie jest najczęściej zamknięta. Z tego też względu umieszczenie w zawieranych umowach międzynarodowych zakresu przedmiotowego ma na celu umożliwienie zarówno identyfikacji podatków w państwach, które umawiają się co do redukcji opodatkowania, jak też unikanie konieczności zawierania nowych umów, w sytuacji zmiany w ustawodawstwie wewnętrznym, polegającego np. na wprowadzeniu do wewnętrznego systemu prawnego nowego podatku.

W kontekście powyższego warto zauważyć, że konkretne umowy międzynarodowe, które zostały zawarte przez poszczególne państwa funkcjonowały w...