strona główna baza prawa podatkowegozobowiązania podatkowe indywidualne interpretacje podatkowe

Indywidualne interpretacje podatkowe

Indywidualna interpretacja prawa podatkowego to dokonana na wniosek podatnika wykładnia przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Treścią interpretacji indywidualnej jest ocena prawna stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Podmiotem uprawnionym do uzyskania interpretacji jest „zainteresowany”. Przepisy nie definiują pojęcia zainteresowany, co oznacza możliwość bardzo szerokiej interpretacji tego pojęcia. Zainteresowany musi jednak spełnić pewne wymogi aby być uznanym za „zainteresowanego”, o czym stanowią dalsze przepisy.

Podmiotem uprawnionym do uzyskania interpretacji jest w świetle przepisu art. 14b § 1 „zainteresowany”. Jest nim każda osoba, która chce uzyskać wiedzę o stanowisku organów podatkowych o takich stanach faktycznych które spowodowały lub mogą spowodować dla tej osoby skutki prawne na gruncie szeroko rozumianego prawa podatkowego. Ustawodawca odstąpił tu od metody imiennego wskazywania kategorii podmiotów uprawnionych do złożenia wniosku o interpretację, takich jak podatnik, płatnik, inkasent itp. Użycie znacznie szerszego pojęcia „zainteresowanego” było konieczne, ze względu na to, że interpretacja może obejmować zdarzenia przyszłe. Dzięki temu o interpretacje mogą występować podmioty, które nie mają jeszcze, w momencie występowania o interpretację statusu podatnika, płatnika, inkasenta albo osoby trzeciej w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Ponadto umożliwia to wystąpienie z wnioskiem o interpretację podmiotów, które nie są w Polsce zarejestrowanymi podatnikami.  

Jeżeli z żądaniem udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wystąpi podmiot nieuprawniony, po stronie organu podatkowego nie tylko, że nie powstaje obowiązek udzielenia takiej informacji, ale także organ ów nie ma prawa udzielenia dochodzonej informacji innej osobie aniżeli podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, który wykazał swój podatkowo znaczący interes prawny w jej uzyskaniu w indywidualnej sprawie.

Postępowanie w sprawie uzyskania interpretacji indywidualnej rozpoczyna złożenie wniosku o jej wydanie. Wniosek składa się bezpośrednio do Ministra lub do innego właściwego organu podatkowego. Organ bada w pierwszej kolejności czy wniosek spełnia wymagania określone w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej. Jeśli wniosek nie spełnia tych wymagań, Minister Finansów lub inny właściwy organ podatkowy, zgodnie z art. 169 § 1 Ordynacji. w związku z art. 14h Ordynacji. wzywa zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.

Interpretacje indywidualne mogą dotyczyć wyłącznie przepisów prawa podatkowego. Przedmiotem interpretacji może być zarówno sytuacja bieżąca jak i sytuacja przyszła. Interpretacja może dotyczyć opisanego stanu faktycznego. Wniosek powinien zostać opłacony. Braki wniosku mogą skutkować pozostawieniem wniosku bez rozpatrzenia. Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej powinien zawierać:

1)    wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego, którego dotyczy wniosek

2)    przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego

3)    oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że elementy stanu faktycznego objętego wnioskiem w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organy kontroli skarbowej.

Wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego ma istotne znaczenie z punktu widzenia skutków prawnych interpretacji prawa podatkowego, która jego dotyczy. Zastosowanie się przez podatnika do interpretacji wydanej w odniesieniu do stanu faktycznego odbiegającego od stanu rzeczywiście zaistniałego nie chroni podatnika na zasadach wynikających z art. 14k oraz art. 14m Ordynacji. 

Ustawodawca nałożył na wnioskodawców obowiązek złożenia oświadczenia pod rygorem odpowie­dzialności karnej za fałszywe zeznania. Przedmiotem oświadczenia ma być fakt, iż elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o interpretację w dniu złożenia wniosku

1)  nie są przedmiotem:

a)       toczącego się postępowania podatkowego,

b)  kontroli podatkowej,

c)       postępowania kontrolnego organu kontroli skar­bowej albo w tym zakresie,

2)  sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

           Między wnioskiem o interpretację a sprawami, których powielanie się wyklucza przepis nie może zatem zachodzić tożsamość podmiotowa ani przedmiotowa sprawy podatkowej. Nie chodzi przy tym wyłącznie o tożsamość podmiotową oraz stanu faktycznego ale także o taki sam stan prawny. Ten sam stan faktyczny może być bowiem rozstrzygany pod rządami różnych regulacji prawnych.

Przepis art. 14b § 4 Ordynacji wymaga aby oświadczenie takie zostało złożone na dzień złożenia wniosku o interpre­tację. Postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub postępowanie kontrolne nie mogą się zatem toczyć w dniu złożenia wniosku o interpretację.

Wykluczenie możliwości wydania interpretacji w ramach art. 14b § 4 Ordynacji,  nie dotyczy czynności sprawdzających. Ustawodawca nie mógł nałożyć na podatnika obowiązku składania oświadczenia w tym zakresie z tego prostego powodu, że podatnik nie musi wiedzieć, czy w stosunku do niego toczą się czynności sprawdzające. Podatnik nie mógłby zatem złożyć oświadczenia nie narażając się na odpowiedzialność karną.

W razie złożenia fałszywego oświadczenia wydana interpretacja indywidualna nie wy­wołuje skutków prawnych. Chodzi tutaj o skutki prawne przewidziane w art. 14k Ordynacji. Na gruncie prawa karnego chodzi tu o skutki przewidzia­ne w art. 233 KK. Przepis ten przewiduje karę pozbawienia wolności do lat 3, dla osoby, która, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę. Warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie, działając w zakresie swoich uprawnień, uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie lub odebrał od niego przyrzeczenie.

Interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Jeśli powyższe przesłanki wystąpią w sprawie, należy odmówić wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 7 Ordynacji, minister właściwy do spraw finansów publicznych określił, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o interpretację in­dywidualną. Zgodnie z treścią art. 14c Ordynacji podatkowej na treść pisma zawierającego interpretację mogą się składać cztery następujące elementy:

1)    ocena stanowiska wnioskodawcy,

2)    uzasadnienie prawne oceny stanowiska wnioskodawcy (od którego można odstąpić jeśli jest prawidłowe w pełnym zakresie),

3)    wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym, jeśli stanowisko wnioskodawcy nie jest prawidłowe

4)    pouczenie o prawie skargi do sądu.

Skargę na interpretację indywidualną wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał interpretację. Podstawowy termin do wniesienia skargi to 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Jeśli Minister nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, skargę wnosi się w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. O prawie do wniesienia skargi zainteresowany powinien być poinformowany przez Ministra Finansów. Brak takiego pouczenia spowoduje, że zainteresowany będzie mógł skutecznie żądać przywrócenia terminu.

Sądowa kontrola polega na ocenie zgodności rozstrzygnięcia lub działania z obowiązującym prawem, ocenie procedury postępowania a także ocenie zachowania reguł kompetencyjnych. Sama interpretacja podlega ocenie z punktu widzenia formalnego oraz ze względu na jej zawartość merytoryczną. Uwzględnienie skargi powoduje uchylenie interpretacji.

Nota zawiera pełną treść. Jest dostępna bezpłatnie.

System logowania i płatnego dostępu do not jest obecnie niedostępny.