Słownik
Podstawa opodatkowania w sensie konstrukcyjnym
„Podstawa opodatkowania w sensie konstrukcyjnym jest pojęciem teoretycznym, a tym samym abstrakcyjnym. Służy ono w teorii i dydaktyce do oznaczenia jednego z elementów konstrukcyjnych podatku. Jest jednym z koniecznych elementów definicji podatku w tym sensie, że konstrukcje prawne nie zawierające podstawy opodatkowania nie mogą być uznane za podatek. Jako element konstrukcyjny podatku, podstawa opodatkowania może być rozpatrywana teoretycznie w oderwaniu od konkretnych uprawnień i obowiązków. W tym sensie podstawa opodatkowania „w ogóle” nie ma związku z szacowaniem.
(…) Podstawa opodatkowania w każdym konkretnym podatku jest inna. Odrębna w sensie konstrukcyjnym, dla każdego podatku, a w danym rodzaju podatku zmienna w czasie w danym państwie. Inna w systemie podatkowym każdego państwa. Zróżnicowane są też koncepcje teoretyczne opodatkowania przychodu, majątku czy dochodu.* Niekiedy, jak w przypadku podatków obrotowych, różnice w podstawie opodatkowania decydują o odmienności koncepcji i charakteru prawnego czyli o typie podatku obrotowego (kaskadowy podatek obrotowy albo podatek od wartości dodanej)”*