strona główna niezbędnik słownik

Podział na podatki bezpośrednie i podatki pośrednie jest powszechnie stosowany, „chociaż istnieją w doktrynie odmienne poglądy co do kryterium tego podziału. W literaturze wskazuje się na następujące określenia podatków bezpośrednich i pośrednich, w zależności od przyjętego kryterium*.

Najbardziej precyzyjną i wyczerpującą charakterystykę tego podziału prezentuje H. Litwińczuk: »Podatkami bezpośrednimi są podatki, które bezpośrednio nawiązują do zdolności podatkowej osoby fizycznej lub prawnej, zaś podatkami pośrednimi – podatki, które zdolność tę ujmują jedynie pośrednio. Podatkami bezpośrednimi są podatki, w których podatnik w sensie formalnym jest jednocześnie podatnikiem w sensie materialnym, natomiast podatki pośrednie są to podatki, które mogą być przerzucone na inny podmiot. Podatki bezpośrednie są to podatki, których przedmiotem jest dochód uzyskiwany przez podatnika (lub przychód jako zjawisko świadczące o uzyskiwaniu dochodu) oraz posiadany przez niego majątek (lub przyrost tego majątku), a zatem przedmiot podatku nawiązuje bezpośrednio do źródła podatku, którym jest dochód lub majątek. Podatkami pośrednimi są podatki, które nie spełniają tego warunki, tj. ich przedmiotem jest inne zjawisko niż uzyskiwanie dochodu lub posiadanie majątku (uzyskanie przyrostu majątku)«*.

 Wskazuje się jednak, że podział ten był przydatny w dawnych systemach podatkowych, gdy stosowano proste formy opodatkowania. Obecnie zdarza się, że nie można nim objąć wszystkich konstrukcji podatkowych*”*.