strona główna niezbędnik słownik

„Zjawisko przerzucalności podatków wiąże się z zachowaniami podatników. Psychologicznie uzasadnione jest, że podatnik broni się przed obciążeniami podatkowymi i dąży do tego, aby były one jak najmniejsze. Jednym z możliwych działań w tym zakresie jest przesunięcie części obciążeń na inny podmiot. Takie postępowanie zniekształca założenia przyjętej polityki podatkowej, bowiem konfiguracja obciążeń podatkami poszczególnych grup podatników zmienia się. Z punktu widzenia władzy państwowej zjawisko przerzucalności podatku jest niepożądane*”*.

Można wyróżnić następujące formy przerzucalności:

• przerzucalności w przód,
• przerzucalności w tył.

„Przerzucalność w przód oznacza, że ciężar opodatkowania przenosi się z producenta na konsumentów w mechanizmie podnoszenia cen, po to, aby zniwelować nałożony podatek. Oczywiście niekoniecznie musi to nastąpić w ujęciu całościowym, tj. przerzucania pełnego obciążenia, ale może dotyczyć tylko części tego ciężaru. Czyli nie w całości, a w części następuje przerzucenie podatku na nabywcę towaru.

Przerzucalność w tył polega na obniżce kosztów, które ponosi podatnik, prowadząc określoną działalność. Dotyczyć to może np. obniżki cen surowców, obniżki płac. W sumie zatem przerzucalność podatku zachodzi między podatnikami, a nie włącza się w to państwo.

Najczęściej przerzucalność podatku od zysków dotyczy trzech kategorii podatników: właścicieli przedsiębiorstw, pracowników i konsumentów. W tym układzie w pierwszej grupie powoduje to ograniczenie zysku, w drugiej płac, a w trzeciej podwyższenie cen. Należy tu jednak uwzględnić horyzont czasu. W krótkim okresie efektem będzie ograniczenie zysków akcjonariuszy, a w długim dotyczy to pracowników i konsumentów*”*.

Opracowane na podstawie:

Dzwonkowski H. (red.), Prawo podatkowe, Warszawa 2010, s. 19.