Słownik
Progresja podatkowa całościowa (globalna)
Progresja podatkowa całościowa charakteryzuje się tym, że „dla obliczenia wysokości świadczenia podatkowego do istniejącej w konkretnym wypadku podstawy obliczenia podatku stosuje się stawkę podatkową właściwą dla tego przedziału skali podatkowej, w jakim mieści się ta podstawa. Taka skala podatkowa, wprawdzie prosta w konstrukcji i zastosowaniu, ma istotną wadę, polegającą na tym, że nawet niewielka zmiana podstawy obliczenia podatku (wzrost) powodująca przekroczenie wartości progowej przedziału skali podatkowej powoduje znaczny wzrost wielkości świadczenia podatkowego. W tej sytuacji z wyższej podstawy obliczenia podatku, po odjęciu zapłaconej kwoty podatku pozostaje podatnikowi kwota niższa, niż w sytuacji gdy podstawa jest niższa. Tę niekonsekwencję można usunąć poprzez zastosowanie tzw. stopy podatkowej pośredniej, ustalając podatek tak, aby z podstawy obliczenia po potrąceniu podatku nie pozostało mniej, niż pozostaje z najwyższej podstawy opodatkowania bezpośrednio niższego stopnia po potrąceniu podatku przypadającego od tej podstawy”*.
